XXVII Niedziela Zwykła – B
„Modliłem się i dano mi zrozumienie, przyzywałem, i przyszedł mi z pomocą duch Mądrości” (Mdr 7, 7).
Tak rozpoczyna się dzisiejsza liturgia słowa. Wsłuchujemy się w święte teksty, aby rozwijać w nas cnotę mądrości, która „jest jasną, spokojną i dokładną wizją, jest zrozumieniem wszystkich dróg i wszystkich dzieł Bożych” (J.H. Newman, Kazania uniwersyteckie, Kraków 2000, s. 268).
Tego zrozumienia dróg i dzieł Bożych potrzebujemy jako kapłani szczególnie w czasach intelektualnego zamętu. Potrzebujemy mądrości, aby pouczać zagubionych wiernych. „Mądrość jest właściwa ludziom doskonałym, a w szczególności głosicielom Ewangelii, wiara natomiast jest podstawową łaską, wymaganą od wszystkich, w szczególności zaś od tych, którzy słuchają Ewangelii” (J.H. Newman, Kazania uniwersyteckie, Kraków 2000, s. 257).
Czym jest mądrość nadprzyrodzona? Jest najwyższym darem Ducha Świętego. „Mądrość, którą określa się jako dar różni się od mądrości będącej nabytą cnotą umysłową. Tę drugą bowiem nabywa człowiek własnym wysiłkiem, pierwsza zaś ‘z góry zstępuje’” (S. Th. II-II, q 45, a.1). Zstępuje zwłaszcza przez modlitwę: „modliłem się i dano mi zrozumienie” (Mdr 7, 7). Kto zbliża się do Boga, ten może Go jakby smakować. „Skosztujcie a obaczcie, iż słodki jest PAN” (Ps 34, 9; Biblia Jakuba Wujka). Dlatego też etymologię daru mądrości (sapientia) scholastycy wyprowadzali nie od sapere (pojmować), ale od sapor (smak). Kto w intymnym spotkaniu na modlitwie obcuje z Bogiem, ten dzięki łasce Bożej pomnaża w sobie cnotę mądrości, ten otrzymuje „smak Bóstwa i dobrego człowieczeństwa” (św. Tomasz z Akwinu).
Zakończmy modlitwą św. Tomasz z Akwinu o dar mądrości: Stwórco niewypowiedziany! Ty czynisz zrozumiałym język niemowląt, ukształtuj i mój język i wlej w moje usta łaskę swego błogosławieństwa. Daj mi jasność rozumienia, zdolność zapamiętywania, łatwość uczenia się, dokładność wyjaśniania i omawiania. Gdy rozpoczynam – pouczaj mnie, gdy rozwijam i wyjaśniam – kieruj mną, gdy dokończę – dopełnij łaską zrozumienia. Ty, który jesteś prawdziwym Bogiem i człowiekiem, dawaj mi smak Bóstwa i dobrego człowieczeństwa. Amen.
Ks. Krzysztof Iwanicki – wikariusz parafii pw. Św. Mikołaja Bpa w Bochni.