I Niedziela Adwentu – C
Łk 21,25-28.34-36
Na pierwszy rzut, słysząc o znakach i niebywałych zjawiskach, które będą towarzyszyć powtórnemu przyjściu Chrystusa, możemy czuć się nieswojo nawet wtedy, gdy czytamy Ewangelię… Jednak, kiedy jesteśmy wierni Słowu Bożemu dostrzegamy sercem, że Jezus nie wypowiada słów na wiatr, a tym bardziej nie mówi po to, żeby kogokolwiek wprowadzać w stan lęku, strachu czy niepewności. Pan Jezus nie straszy mówiąc o strachu, który nadejdzie w obliczu znaków zwiastujących radość nadejścia Pana nieba i ziemi, rzeczy widzialnych i niewidzialnych (Credo). To właśnie wtedy będzie czas podnoszenia głowy, oczu, zatem chodzi o naszą nadzieję i wytrwałość w wierze.
Wiara jest osobistą odpowiedzią na dar Słowa, jaki otrzymujemy każdego dnia. Jeśli jesteśmy umocowani w Słowie, zakorzenieni i ugruntowani (por. Ef 3,17; Kol 1,23) w miłości Boga, wtedy nie będziemy mdleć ze strachu, ale z poniesioną głową wpatrywać się będziemy w oblicze Chrystusa, jedynego zbawiciela świata. Dlatego znaki, o którym mówi Pan nie będą powodowały lęków, ale ukierunkowywały wzrok w Tego, który nadchodzi. Natomiast ludzie „zgarbieni”, to znaczy wpatrzeni tylko w brud tej ziemi, bez nawrócenia, zostaną ogarnięci przez lęk. Własny ich wybór sprawi, że zamiast przyłożyć głowę do Serca Jezusa pełnego miłości i prawdy, będą mdleć ze strachu, bo zobaczą siebie w całkowitej prawdzie.
Kiedy byłem niedawno na wyspie Patmos, profesor prowadzący wykłady na temat Apokalipsy św. Jana zwracał uwagę, że zapowiedzi apokaliptyczne realizują się już TERAZ, w Misterium Paschalnym Jezusa Chrystusa w każdej Mszy Świętej. Niech zatem nasze uczestnictwo w niedzielnej Eucharystii, w pierwszą niedzielę adwentu sprawi, że podniesiemy głowy tak wysoko, żeby zobaczyć twarz Jezusa, którego słuchamy i przyjmujemy w Komunii Świętej. Dzięki temu, Jezus wprowadza nas w codzienność z innym, bo Bożym spojrzeniem na to, co dokonuje się tu i teraz.
Ks. mgr lic. Tomasz Rąpała – współpracuje z Centrum Formacji Duchowej salwatorianów w Krakowie, pełnił posługę wikariusza, następnie ojca w duchownego w WSD w Tarnowie, aktualnie rekolekcjonista w Centrum Formacyjno – Rekolekcyjnym „Arka” w Gródku nad Dunajcem.